Η συκοφαντική επιστολή του Πέτρου Δ΄ της Αραγονίας προς τον πάπα Ουρβανό ΣΤ΄ (11 Σεπτεμβρίου 1380), με την οποία ο βασιλιάς ζητά την αντικατάσταση του Ατουμάνου στον αρχιεπισκοπικό θρόνο της Θήβας:
«Παναγιότατε πατέρα: Είμαστε πεπεισμένοι ότι λόγω των ραδιουργιών και των προσπαθειών του αρχιεπισκόπου Θηβών –η οποία, μαζί με άλλες πόλεις, κάστρα και τόπους στα δουκάτα Αθηνών και Νεοπάτρας, ανήκει στην επικράτειά μας– η εν λόγω πόλη καταλήφθηκε από τους εχθρούς μας, οι οποίοι ακόμα τώρα την κρατούν υπό κατοχή με τη συνδρομή του ίδιου του αρχιεπισκόπου. Κατά συνέπεια, αναρίθμητα δεινά και σκάνδαλα έχουν προκύψει στα προαναφερθέντα δουκάτα και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι, από την άποψη αυτή, ο αρχιεπίσκοπος έχει αμαρτήσει και ενώπιον της Εκκλησίας του Θεού κι ενώπιον της βασιλικής μας Μεγαλειότητος. Αλλά αυτό δεν μας εκπλήσσει, γιατί ο αρχιεπίσκοπος έχει γεννηθεί στην Κωνσταντινούπολη και ο πατέρας του ήταν Τούρκος και η μητέρα του σχισματική [Ορθόδοξη], και παρόλο που υπήρξε ορθόδοξος μοναχός, εξαιτίας τρομερών διαστροφών τις οποίες δεν μπορούμε ούτε να αναφέρουμε, τόσο μεγάλες ήταν, και στις οποίες [ο Ατουμάνος] επιμένει ακόμη, θα είχε καεί στην πυρά αν δεν το είχε σκάσει σε άλλους τόπους όπου, περιφερόμενος με πλαστά προσωπεία, όπως τώρα αποδεικνύεται εκ του αποτελέσματος, απέκτησε την προαναφερθείσα αρχιεπισκοπή από τον πάπα Γρηγόριο ΙΑ'. Όμως, πανελεήμονα πατέρα, εφόσον είναι ενάντια και στους θεϊκούς και στους ανθρώπινους νόμους να κατέχει ένας τόσο κακός άνθρωπος ένα τόσο μεγάλο αξίωμα, ταπεινά παρακαλούμε την Αγιότητά σας να απομακρύνει τον αρχιεπίσκοπο, αν αξίζει να αποκαλείται έτσι, από το αξίωμά του, γιατί θα ήταν αδιανόητο να του επιτρέψουμε να παραμείνει στα εν λόγω δουκάτα».
Από την αγγλική μετάφραση που παραθέτει ο K.M. Setton, The Papacy and the Levant (1204-1571), 1: The Thirteenth and Fourteenth Centuries (Philadelphia 1976), σελ. 468. Ο ιστορικός θεωρεί ότι οι κατηγορίες για σκάνδαλα στην Κωνσταντινούπολη είναι μάλλον συκοφαντίες, ενώ σημειώνει και την ανακρίβεια της επιστολής σχετικά με το διορισμό του Ατουμάνου από τον πάπα Γρηγόριο ΙΑ΄ (στην πραγματικότητα ο Ατουμάνος έλαβε τον αρχιεπισκοπικό θρόνο του από τον Ουρβανό Ε΄).