|
|
|
Οι Θεσπιές βρίσκονται στις ανατολικές υπώρειες του Ελικώνα. Υπήρξαν μια από τις σημαντικότερες αρχαίες Βοιωτικές πόλεις και τα αρχαιολογικά ευρήματα μαρτυρούν τη συνεχή κατοίκηση της από τη Νεολιθική ως τη Βυζαντινή περίοδο. Τον 13ο αιώνα ονομάστηκε Ερημόκαστρο. Το σύγχρονο χωριό είναι ένα από τα μεγαλύτερα της περιοχής. Τα γειτονικά χωριά Λεοντάρι, Άσκρα, Νεοχώρι και Μαυρομάτι περιλαμβάνονταν στον τέως δήμο Θεσπιέων |
περισσότερα... |
|
|
|
Η πλουσιότατη μυθική παράδοση για τη Θήβα, μέρος της οποίας αποκρυσταλλώθηκε με τρόπο μεγαλειώδη στην αττική τραγωδία, μαρτυρεί τον ηγετικό ρόλο της πόλης κατά τους προϊστορικούς ήδη χρόνους και αποτέλεσε ανά τους αιώνες πηγή έμπνευσης για συγγραφείς και καλλιτέχνες. Στη διάρκεια της μακραίωνης ιστορίας της η Θήβα διεκδίκησε επάξια το ρόλο μιας από της σημαντικότερες πόλεις της Ελλάδας ξανά και ξανά: την περίοδο της ηγεμονίας της κλασικής Θήβας· ως πρωτεύουσα του θέματος Ελλάδος – και στη... |
περισσότερα... |
|
|
Θήβα (Βυζαντινή και Μεταβυζαντινή περίοδος) |
|
|
Στα μέσα του 6ου αιώνα η Θήβα βρισκόταν σε περίοδο ακμής. Οι σλαβικές επιδρομές όμως του 580 επέφεραν παρακμή του αστικού τρόπου ζωής κατά τους μεταβατικούς χρόνους (7ος-8ος αιώνας). Στα τέλη του 9ου αιώνα ορίστηκε έδρα του στρατηγού του θέματος Ελλάδος. Τους επόμενους τρεις αιώνες γνώρισε μεγάλη οικονομική ευμάρεια. Μετά τη φραγκική κατάκτηση αποτέλεσε πρωτεύουσα του δουκάτου Αθηνών και Θηβών. Από το 1460 οι Οθωμανοί έγιναν κυρίαρχοι μέχρι την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους (1829). |
περισσότερα... |
|
|
|
H Θήβα ήταν στα αρχαία χρόνια η πρωτεύουσα της Bοιωτίας και μία από τις τρεις ισχυρές πόλεις-κράτη της αρχαίας Ελλάδας μαζί με την Αθήνα και τη Σπάρτη . Διεκδίκησε μάλιστα με επιτυχία και τελικά ανέλαβε, έστω και για μικρό διάστημα (371-362 π.Χ), την πολιτική και στρατιωτική ηγεμονία της Ελλάδας. Η παρουσία και η συμβολή της Θήβας στην εξελικτική πορεία του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού υπήρξε καταλυτική. Ίσως καμιά άλλη πόλη της αρχαιότητας δεν μπορεί να συγκριθεί με τη Θήβα, ως προς τη... |
περισσότερα... |
|
|
Θηβαϊκή ηγεμονία (371-362 π.Χ.) και οι μάχες Λεύκτρων και Μαντίνειας |
|
|
Στο δεύτερο τέταρτο του 4ου αιώνα π.Χ. η Θήβα άρχισε να αναδεικνύεται ως ισχυρή δύναμη στην κεντρική Ελλάδα, λαμβάνοντας δια της βίας ηγετική θέση στη Βοιωτική Ομοσπονδία. Η άνοδός της οφείλεται σε μια σειρά χαρισματικών ηγετών, κυρίως του Πελοπίδα και του Επαμεινώνδα, οι οποίοι αναδιοργάνωσαν το στρατό και ανέπτυξαν τη φάλαγγα ως κύρια δύναμη στο πεδίο των μαχών. Η άνοδος της Θήβας σηματοδοτείται από τη μάχη των Λεύκτρων (371 π.Χ.), όπου για πρώτη φορά η Σπάρτη γνώρισε ήττα σε χερσαία... |
περισσότερα... |
|
|
|
Η Θίσβη βρίσκεται στους πρόποδες του όρους Ελικώνα, σε κοντινή απόσταση από τον Κορινθιακό κόλπο. Υπήρξε κατά την αρχαιότητα σημαντική βοιωτική πόλη, από την οποία σώζονται σήμερα οικοδομικά λείψανα του αρχαίου τείχους. Στους Βυζαντινούς χρόνους μετονομάστηκε σε Καστόριον και έχει ταυτιστεί με τον τόπο γέννησης του Οσίου Λουκά, ενώ κατά τους Οθωμανικούς χρόνους πήρε την ονομασία Κακόσι. Αποτελούσε μέχρι το 2010 την έδρα του ομώνυμου δήμου ο οποίος περιελάμβανε την γειτονική κωμόπολη Δομβραίνα,... |
περισσότερα... |
|
|
|
Η αρχαία Θίσβη βρίσκεται στη θέση του σημερινού χωριού Θίσβη, πρώην Κακόσι, στη νοτιοδυτική Βοιωτία. Η κατοίκηση της περιοχής ξεκινά περίπου από το 2000 π.Χ., ενώ μαρτυρείται σημαντική μυκηναϊκή εγκατάσταση. Ήδη από τον Όμηρο αναφέρεται μία από τις βοιωτικές πόλεις που συμμετείχαν στον Τρωικό πόλεμο. Στους ιστορικούς χρόνους άκμασε. Είχε παλαιότατη ακρόπολη στην οποία λατρεύονταν κυρίως ο Ηρακλής, ο Διόνυσος και ο Ερμής. Στην Κλασική εποχή, έως το 338 π.Χ., η Θίσβη ανήκε στη χωρική περιφέρεια... |
περισσότερα... |
|
|
Θίσβη / Καστόριον (Βυζαντινή περίοδος) |
|
|
Το χωριό Θίσβη βρίσκεται στους νότιους πρόποδες του Ελικώνα και κατοικείται ήδη από τους Μυκηναϊκούς χρόνους. Η αρχαία ονομασία του διατηρήθηκε έως και την Πρωτοβυζαντινή εποχή, ενώ τη Βυζαντινή περίοδο μετονομάστηκε σε Καστόριο. Κατά τους Μεταβυζαντινούς χρόνους έως τις αρχές του 20ού αιώνα ήταν γνωστό ως Κακόσι ή Καστοριά. Νότια της Θίσβης βρίσκεται το επίνειο της αρχαίας πόλης, το λιμάνι Βαθύ, με ίχνη κατοίκησης έως και τον 11ο αιώνα τουλάχιστον. |
περισσότερα... |
|
|